مشاوره با دکتر شهاب محمدی
آقای دکترمن درباره ایمپلنت دندانی مطالب زیادی خوانده ام و می خواهم دو ایمپلنت دندان بکارم. عمل جراحی ایمپلنت چگونه انجام می شود؟ می توانید قدم به قدم آن را به من یاد بدهید
بسیاری از افراد از سادگی عمل جراحی ایمپلنت دندانی شگفت زده می شوند. واقعیت این است که بیشتر بیماران در طول عمل جراحی دردی احساس نمی کنند و بعد از آن نیز ناراحتی بسیار کمی دارند. بیایید با اصول اولیه آن شروع کنیم تا درک شما را افزایش دهیم و هر گونه نگرانی شما را از بین ببریم. (مهم ترین سوالات رایج به ایمپلنت دندانی)
مرحله نهایی کاشت ایمپلنت دندانی. یک تاج با ظاهری طبیعی به abutment متصل می شود.
مطالب مرتبط: قیمت ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندانی ، جایگزین ریشه دندان است. آنها به طور مستقیم به استخوان فک متصل می شوند. تاج هایی با ظاهر طبیعی یا دندان های مصنوعی به ایمپلنت دندانی متصل می شوند. این کار می تواند بلافاصله یا چند هفته بعد (بسته به مورد شما) رخ دهد.
اکثر سیستم های مدرن ایمپلنت دندان از تیتانیوم های خالص یا آلیاژهای تیتانیوم ساخته شده اند. این فلز دارای توانایی منحصر به فرد برای اتصال مستقیم به استخوان از طریق فرآیند شناخته شده ای تحت نام osseo-integration است. بسیار مهم است که ایمپلنت به گونه ای طراحی شود که سطح تماس آن با سطح استخوان به حداکثر برسد. این هدف به دو روش به دست می آید: با شکل دادن ایمپلنت به صورت یک پیچ، با چند دندانه، و با ایجاد زبری میکروسکوپی روی سطح آن. این کار اجازه می دهد که ایمپلنت به دقت نصب و پایدار شود. این کار برای جوش خوردن با استخوان ضروری هستند.
به نظر می رسد که پیچی شکل بودن ایمپلنت چیزی است که برخی افراد را مردد می کند؛ کار گذاشتن یک پیچ در استخوان به نظر دردناک است؛ اما واقعیت کاملا برعکس است.
وضعیت لثه و استخوان فک برای ایمپلنت
این تصویر نشان دهنده یک ایمپلنت ایده آل است. مقدار بافت استخوانی برای حمایت از لثه ها و ارائه یک نتیجه طبیعی، کافی به نظر می رسد.
مطالب مرتبط: مراحل ایمپلنت دندان
انتظارات پیش از عمل ایمپلنت
جراحی قرار دادن ایمپلنت در واقع یک عمل نسبتا جزئی است، به ویژه اگر پیش برنامه ریزی مناسبی انجام شده باشد. این کار شامل عکس برداری رادیوگرافی (اشعه ایکس) ، CT اسکن، و اغلب استفاده از یک راهنمای جراحی دقیق است. اینها اجازه می دهد تا تعیین جفت شدگى دندان شما ، جایی که دندان جایگزین جدید در داخل آن قرار می گیرد، جایی که ایمپلنت برای پشتیبانی از دندان در استخوان قرار می گیرد، و مقدار و کیفیت استخوانی که ایمپلنت در آن قرار می گیرد، تعیین شود. بنابراین همه چیز به دقت برنامه ریزی می شود.
اگر در مورد عمل جراحی دچار اضطراب هستید، با دندانپزشک خود در کلینیک دندانپزشکی مشورت کنید. در حالیکه تقریبا تمام ایمپلنت ها با استفاده از بیهوشی موضعی در جای خود قرار می گیرند، اما می توان از مسکن آرام بخش یا ضد اضطراب نیز به صورت خوراکی یا داخل وریدی استفاده کرد. پس از انجام بیهوشی محلی، دندانپزشک قبل از شروع کار، بی حسی ناحیه را آزمایش می کند تا دردی احساس نکنید.
انتظارات در طول عمل ایمپلنت
یکی از مهمترین قسمت های جراحی، آماده سازی موضع کاشت ایمپلنت است. یک کانال نسبتا کوچک یا یک حفره در استخوان ایجاد می شود. این کار، استئوتومی ("osteo" - استخوان، "otomy" - برش یا جدا کردن) نامیده می شود. برش های کوچک در بافت لثه برای دسترسی به استخوان ایجاد می شود تا شکل و محل استخوان را نشان دهند.
اگر یک قالب یا راهنمای جراحی ساخته شده باشد، آن را در دهان قرار می دهند و سایت های استئووتومی از طریق آن آماده می شوند تا موقعیت دقیق ایمپلنت ها را تعیین کنند. سپس از یک دریل استفاده می شود که به تدریج حجم حفره را افزایش می دهد تا اینکه دقیقا مطابق شکل ایمپلنت شود. گاهی اوقات در صورتی که اطمینان حاصل شود که استئوتومی ها می توانند دقیقا در جای مناسب ایجاد می شوند، ایمپلنت ها بدون برش نیز می توانند کاشته شوند که نیازمند کیفیت خوب استخوان و راهنمای دقیق جراحی است.
دریل کردن درست برای موفقیت ایمپلنت و برای اطمینان از جوش خوردن ایمپلنت به استخوان حیاتی است. بافت زنده استخوانی ، نیاز به مراقبت بسیار دقیق با استفاده از فشار ملایم و آب خنک کننده دارد، به طوری که از طریق حرارت بیش از حد آسیب نبیند، زیرا می تواند منجر به از دست رفتن استخوان در جاهایی شود که استخوان در آن جا بیشتر مورد نیاز است( در تماس مستقیم با سطوح ایمپلنت). لرزش خفیفی در فرایند آماده سازی استخوان ایجاد می شود که ممکن است قابل توجه باشد اما همیشه قابل تحمل است.
قرار گیری صحیح ایمپلنت در استخوان فک
مطالب مرتبط: ایمپلنت دیجیتال
ایمپلنت دندانی به درستی قرار داده شده است. موضع آن را نسبت به دندان های مجاور و بافت استخوانی و لثه مورد توجه قرار دهید.
گام بعدی این است که ایمپلنت ها را مستقیما به سایت ها بگذارید تا فرایند بهبود شروع شود. ایمپلنت های دندانی استریل هستند و بسیار مهم است که سطوح آنها دست نخورده باقی بماند. ایمپلنت ها مستقیما از بسته بندی استریل خود در محل های استئوتومی کار گذاشته می شوند. رادیوگرافی (اشعه ایکس) به طور کلی در طول یا بعد از انجام این عمل برای تأیید صحت ایمپلنت انجام می شود.
روش جراحی با بسته شدن بافت های برش خورده لثه به پایان می رسد. اغلب، از بخیه هایی استفاده می شود که خود به خود جذب می شوند و بنابراین لازم نیست برداشته شوند. انواع دیگری که خود به خود جذب نمی شوند باید بعد از یک یا دو هفته برداشته شوند.
انتظارات پس از عمل ایمپلنت
به علت ماهیت جراحی و با مدیریت بافتی دقیقی که در بالا شرح داده شده است، ناراحتی کمی ایجاد می شود و موفقیت بالایی حاصل می شود (95 تا 97٪ موفقیت). با این حال، هر وضعیتی متفاوت است و دندانپزشک باید تصمیم بگیرد.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ملایم مانند خانواده آسپرین یا ایبوپروفن معمولا برای رفع ناراحتی و تورم در دو یا سه روز اول ضروری است. بعضی از پزشکان ترجیح می دهند داروهایی مانند کدئین یا هیدروکودون یا ترکیبی از دو نوع دارو را تجویز کنند. آنتی بیوتیک ها نیز می توانند برای اطمینان از بهبودی، علاوه بر دهانشویه های های ضد باکتریایی مانند آنهایی که حاوی کلرهگزیدین هستند، تجویز شوند، (در طول زمانی که بافت لثه بهبود می یابد). تمام فعالیت ها و توصیه های تغذیه ای پس از عمل توسط دندانپزشک شما ارائه می شود. (آنتی بیوتیک ها و ایمپلنت دندان)
جراحی جایگزینی دندان با ایمپلنت ، ساده تر از چیزی است که مردم تصور می کنند. این جراحی یک فرآیند سازمان یافته و نسبتا ساده است.
